Wydawnictwo Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ Kraków 2009
proszę kliknąć myszką 2 razy na obrazek wtedy powiększy się
Fragment książki:
List 100
Do Matki Marii Franciszki de Saumaise w Dijon Po święcie Najświętszego Serca Pana Jezusa, czerwiec 1689 r.133 Przewidywane owoce kultu Serca Bożego w Zakonie Sióstr Wizytek. Św. Małgorzata Maria oświadcza, że Serce Jezusa pragnie być czczone w pałacach książęcych i królewskich. Towarzystwo Jezusowe jest również wezwane do szerzenia Jego czci
Niech żyje Jezus!
Słowem, czy nie jesteś jeszcze, Droga Matko, cała strawiona w ogniu Boskiego Serca naszego Zbawiciela, godnego uwielbienia, po tylu otrzymanych łaskach? Są one jakby ognistymi płomieniami Jego czystej miłości, które powinny nas ustawicznie palić pragnieniem doskonałego odwdzięczania się i wiernego odpowiadania Jego zamiarom. Najsłodsze Serce będzie królowało, mimo szatana. To słowo napawa mnie radością i jest całą moją pociechą, ale nie mogę Ci wyrazić, jak wielkie łaski dobrodziejstwa sprowadza to na nasz Zakon, a w szczególności na domy zakonne, które przyniosą Mu najwięcej czci i chwały.
Oto w jaki sposób dał mi to poznać: pokazał mi nabożeństwo do godnego uwielbienia Serca Jezusa jako piękne drzewo, które przeznaczył przed wiekami, żeby zakiełkowało i wypuściło korzenie w naszym Zakonie, aby następnie rozpościerać gałęzie w domach, z których on się składa. Każdy będzie mógł zbierać owoce według siebie i swego upodobania, ale w nierównej obfitości; zależeć ona będzie od pracy i odniesionego pożytku oraz od dobrego usposobienia tych, którzy będą się karmić tymi owocami życia i zbawienia wiecznego, mającymi nas odnowić w duchu naszego świętego powołania.
Zdaje mi się, że nigdy łaska naszego świętego Ojca i Założyciela tak się nie powiększyła, jak w ten sposób. Boskie Serce chce, żeby Córki Nawiedzenia rozdawały owoce z tego świętego drzewa obficie wszystkim, którzy zapragną spożywać z niego bez obawy, że ich zabraknie. Serce Zbawiciela dało poznać swej niegodnej niewolnicy, że w ten sposób zamierza przywrócić życie wielu duszom, sprowadzić je z drogi zagłady i zniszczyć w nich panowanie szatana, a zaprowadzić królestwo miłości. Nie da zginąć żadnemu z tych domów, które będą Mu poświęcone, aby wszystkie składały Mu hołdy czci i miłości ze szczerej, prawej woli i według możliwości.
Serce Boże nie chce jednak na tym poprzestać, ma jeszcze poważniejsze zamiary, których można dokonać tylko wszechmocą, bo ona może wszystko. A więc pragnie, jak mi się zdaje, wejść uroczyście i z paradą do domów królów i książąt, aby w nich zostało uczczone tak, jak było znieważone, wzgardzone i upokorzone w czasie Męki, znajdując tyle upodobania w poniżeniu i upokorzeniu przed Nim wielkich tego świata, ile goryczy czuł, gdy był poniżony u ich stóp. Co do naszego króla (134), usłyszałam te słowa: „Daj znać najstarszemu synowi mego Boskiego Serca, że tak, jak przyszedł na świat dzięki nabożeństwu do zasług mojego Bożego Dziecięctwa, podobnie uzyska narodzenie się w łasce i do chwały wiecznej przez poświęcenie się mojemu, godnemu uwielbienia Sercu; Ono zatryumfuje nad jego sercem i za jego pośrednictwem nad sercami wielkich tego świata. Ono chce panować w jego zaniku, być wymalowane na jego sztandarach i wyryte na jego zbroi(135) aby odniósł zwycięstwo nad wszystkimi swymi nieprzyjaciółmi, składając u swych stóp głowy dumne i pyszne, by zwyciężeni zostali nieprzyjaciele Kościoła Świętego”.
Śmiać się będziesz, Droga Matko, że mówię to wszystko z prostotą, ale idę za poruszeniem, jakie otrzymałam w tej chwili. Nasz Drogi Ojciec La Colombiere wyjednał, że święte Towarzystwo Jezusowe będzie obdarowane tak, jak nasz drogi Zakon wszystkimi łaskami i szczególnymi przywilejami nabożeństwa do Najświętszego Serca naszego Pana Jezusa Chrystusa, które obiecuje mu, że z obfitością i ponad miarę rozleje błogosławieństwa na prace świętego dzieła miłości względem dusz, którymi ojcowie się zajmują. Boskie Serce pragnie gorąco, żeby było znane, kochane i czczone, zwłaszcza przez ojców. Obiecuje im namaścić ich potężnymi łaskami swej miłości, tak, że ich słowa staną się jakby mieczem obosiecznym przenikającym serca najbardziej zatwardziałych i opornych grzeszników, aby wzbudzić w nich pragnienie prawdziwej pokuty, która oczyszcza i uświęca dusze.
Powinni jednak czerpać potrzebne im światło ze źródła Najświętszego Serca Jezusa. Wiele mogłabym Ci jeszcze powiedzieć, bo w tym świętym Towarzystwie znajdują się wielcy przyjaciele Najświętszego Serca naszego Boskiego Mistrza. Ach, ile łask uświęcenia Boskie Serce rozlało w dniu swego święta i z jaką żarliwością powtórzyło wszystkie obietnice, że nie da im zginąć.
A co do Waszego ks. spowiednika (136), wierzę, że należy do grona drogich przyjaciół; skoro bowiem prosiłam Boskie Serce o łaskę świętego zjednoczenia z nim, o czym Wasza Miłość mi powiedziała, otrzymałam następującą odpowiedź, kiedy przystępowałam do l Komunii św.: „Zapewnij go, że moja czysta miłość zjednoczyła go ze Mną na zawsze” I zdawało mi się, że widziałam wiele łask, które dla niego przeznaczył.
Wyznaję, że czuję, iż nie mogę wyrazić tego co dało mi poznać Serce Boże odnośnie do łask i obfitości darów, którymi pragnie wzbogacić nasz Zakon, chcąc go uczynić przedmiotem swojego upodobania. Ale niestety, czyżby istniało jakieś Zgromadzenie, które okazuje Mu tylko oziębłość i w którym nie może przeniknąć do serc ludzkich? Na to się skarży. Jeszcze większy powód do tego daję Mu ja sama wszystkimi niewdzięcznościami względem wielkiej Jego dobroci: ustawicznie udziela mi tyle łask, że pozbawia mnie możności wyrażenia tego. Zadowala mnie posiadaniem ich w niezgłębionej przepaści, z której pochodzą. Usilnie Cię proszę, żebyś błogosławiła Go za to (137).
(134) Prawdopodobnie mowa o Ludwiku XIV – królu Francji.
(135) Chodzi tutaj o godło Francji, przedstawiające tarczę herbową z trzema złotymi liliami na błękitnym tle. Z powodu mało uważnego i niezbyt rozumnego czytania czasami drukowano tekst z niedopuszczalnym wręcz zwrotem: „wyryte na zbroi”. Jezus Chrystus nie mógł nigdy prosić, aby wizerunek Jego Serca, symbolu Jego miłości, został wyryty na przyrządach destrukcji.
(136) Ksiądz Charollais
